|
Bij Tombe van Emile Verhaeren 1
|
(een gedicht van Emile is hier wel op zijn plaats)
Schelde
Wilde en schone Schelde,
Heel de gloed
van mijn felle jeugd,
hebt gij doen stralen vol overmoed:
Opdat
als eens het lot mij nederslaat,
men op uw oevers, in uw schoot,
mijn lichaam rusten laat,
om u nog te voelen, na mijn dood !
|
|