Verslag van een reisdag: 1 september 2004

door Daniël

Seven Summits
Wekenlang hadden we Michelinkaart nr 244 bestudeerd om de haalbaarheid van onze koninginnerit te evalueren. "Seven summits" hadden we onze tocht reeds op voorhand gedoopt. Op zaterdag 4 september restte er ons enkel nog een trip van 160 km waarin we die zeven toppen zouden beklimmen met de fiets.

Zes dapperen hadden zich de dag voordien bereid verklaard om zich die zaterdag een uurtje vroeger uit hun bedstee te hijsen. Het moet niet altijd hetzelfde "hijsen" zijn. Groot was dan ook onze verbazing toen zowel de Johnny als den Herman, nochtans twee vermaarde hijsers, 's morgens ook op het appel verschenen. Tot al snel bleek dat het de lokroep van de "rapido" was, en niet zozeer die van hun fiets...

Vanuit Thones ging het via St Jean-de-Sixt naar La Clusaz om van daaruit de resterende kilometers naar de top van de "Col des Aravis" (1486m) te verteren. Na de traditionele foto ging het dan via een mooie, doch soms verraderlijke afdaling, naar Flumet. Twee zwitserse rodeo-rijders maakten hier bijna een abrupt einde aan onze rit.

Via talloze websites hadden we vernomen dat de beklimming van de "Col des Saisies" (1650m) vrij saai en niet zo mooi is. Doch het is enkel op de top dat desolate parkings, allerhande afgedankte skiliften en toebehoren de omgeving ontsieren. Een toevallig passerende fietsster zorgde hier nog voor een anekdote door onmiddellijk zelf te poseren toen we haar vroegen om ons bij het naamplaatje van onze tweede summit te fotograferen. Geen nood Danielle Delon, uw foto is onderweg, c'est vraiment sympa....

Tijdens de afdaling richting Beaufort loont het alleszins de moeite om even halte te houden en de prachtige zichten op het sneeuwwit van de Mont-Blanc te aanschouwen. In Beaufort zelf, een gezellig dorpje aan de voet van de Cormet de Roselend, werd dan een welverdiend middagmaal verorberd.

Nadien werd de tocht hervat met onmiddellijk de beklimming van de Cormet de Roselend voor de kiezen, en dit met een volle maag. Eerst nog in de koele luwte van de bosrijke omgeving, maar vanaf het "Lac de Roselend" met steeds meer wijdse en adembenemende zichten. Of waren het dan toch het aantal afgelegde kilometers en hoogtemeters die voor zuurstofnood zorgden.

Op de top van de Cormet de Roselend (1968m), waar rechtsomkeer gemaakt werd, beslisten dan zowel Raf als ondergetekende om het bij een "Six Summits" tocht te houden. Dit zou toch ook al mooi staan op ons palmares. De vier anderen, Johan, Fre, Warre en Pit maakten tijdens de afdaling toch nog een ommetje via de Col Du Pre (1703m). Toch nog even vermelden dat de Pit tijdens de beklimming van de Cormet ook al stiekem de Col du Meraillet als reserve summit in zijn achterzak stak, althans de bijbehorende foto.

Als vijfde onverwachte klepper kwam dan de als omgedoopte "kleine Forclaz" (871m) aan de beurt. Een steile nijdige kuitenbijter en tijdens de afdaling naar Ugine sloeg dan ook het noodlot toe. Een stuurfoutje werd de Warre fataal en er werd beslist om hem met de auto te repatriëren naar Thones. De Johnny was toch al wakker en op vraag van ondergetekende nog niet met dat andere hijsen begonnen.

Helaas diende na dit voorval en daarmee gepaard gaande tijdverlies de verdere reisroute herbekeken te worden. Aldus werd unaniem beslist om de "Col de L'Epine" (947m) links te laten liggen. Voor zij die de omgeving daar een beetje kennen, de "Col de L'Epine" ligt hier wel degelijk rechts van U als je opnieuw richting Thones fietst.

Als laatste bewijs voor onze "seven summits" (?) moesten we dus enkel nog halte houden en de foto nemen bij het naambord van de enig overblijvende col, "Col du Marais" (843m). Van daar was het zowat freewheelen tot in Thones, waar de overige Nissorappers ons als het ware als een heus ontvangstcomité leken op te wachten. Dat andere hijsen kon dan ook meteen beginnen.

Wellicht zal deze tocht nog verhitte discussies opleveren of het nu al dan niet "six" of "seven" summits waren. Voor mij blijft het alleszins de "Seven Summits" tocht, al was het maar omdat deze trip ook het toppunt van onze Annecy reis was.