Chasse patate.

Het free podium van Nissorap. Literaire ontboezemingen, opborrelende sportieve frustraties, ... kortom alles wat onze Nissorappers kwijt willen aan de wereld, lees of zie je hieronder.




Dichterlijke ontboezeming na VoR11
Warre
De avond
Ging rap

De nacht
Ging nog rapper

De ochtend
Gaat Nissorap




Ken jij ook dat gevoel ...
Fré

Ken jij ook dat gevoel: het snot in de ogen krijgen, het stuur dat in je handen lijkt te trillen, de benen die niet meer willen, een knagend hongergevoel, "ne klop van den hamer" krijgen, het gevoel van: "ik ben niks waard en ik stap nooit meer op dat ijzeren vehikel"?

En toch is de lokroep van de trappers steeds weer onweerstaanbaar. Toch kruip je weer in het zadel en hoop je op een goeie dag, zo één van die dagen op het jaar waarop alles van zelf lijkt te gaan. Je bent niet kapot te krijgen, je vliegt de hellingen op en je gaat tegen 40 aan de kop. Deze ritten zijn minstens even glorieus als de beklimming van de Ventoux, Alpe d'Huez, de Galibier of de Ballon d'Alsace.

Het zijn van die kleine overwinningen op jezelf, je voelt dat je leeft en dat alles perfect lijkt te lopen in je ouder wordende lijf, je lijkt herboren. Want daar lijkt het soms toch op, een gevecht tegen de tijd. Eens je de dertig gepasseerd bent, dan voel je al wel eens dingen die je niet voelde toen je twintig was. Het duurt wat langer voor de spieren wakker worden, je hebt meer kilometers nodig om hetzelfde comfortabele gevoel te hebben bij het trappen van je 52/16. Het hart begint al wat sneller te jagen, de ademhaling begint al wat meer op gekreun te lijken als je de hellingen op moet. En toch denk je even vaak: amaai, die knarren van vijftigers en zestigers, die je zondagvoormiddag ziet voorbij vliegen: petje af als je dat dan nog kan. En tegelijk is dat een grote geruststelling: ik kan nog zeker twintig jaar mee. Ik ga misschien nog in het wiel kunnen zitten van mijn eigen kleine spruit. Ik ga nog lang kunnen genieten van die heerlijke voormiddaguitstappen, van de dauw in de lucht, de zon in de rug, de prachtige landschappen, de ontspannen en uitgelaten sfeer in groep, het rustgevende zoeven van de bandjes over het asfalt, het geklik van het versnellingsapparaat, een frisse pint achteraf, sterke verhalen vertellen, en grappen over de man met de hamer, de bakker die geplunderd werd, de drinkebus die niet meer openging.