Italiaanse Alpen 2014

Intro.

Zondagmorgen 7 september 2014, de eerste lichting "Nissorappers" zet koers naar Italië voor onze jaarlijkse clubreis. Dit wel pas nadat Luc nog snel zijn kippen te eten gegeven heeft ... die laatsten zullen ook nogal geschrokken zijn zo 's morgens omstreeks 06:00h.

Eerste deel van onze reis verliep voorspoedig, ondanks de vele wegenwerken in Duitsland. Er werd echter voor de meest toeristische route gekozen en dit behelsde ook reeds een eerste passage over de Stelvio (via Trafoi) en dit verlengde onze reistijd aanzienlijk. Anderzijds konden we ons zo al een goed idee vormen van de moeilijkheidsgraad van deze beklimming en die lag, net als de top, hoog,... zeer hoog.

Ik heb ooit eens horen zeggen: "Elk nadeel heb ook zijn voordeel", en dit klopte bij deze: een uniek panorama viel ons ten deel ... en niemand heeft het opgeraapt, we hebben het gewoon laten liggen !

Nog een lichte discussie over het feit of we nu al dan niet in Bormio moesten passeren om in Semogo (vallei Valdidentro) te geraken maar uiteindelijk parkeerden we omstreeks 19:00h onze bus op de parking van ons hotel "Miravalle".
Onze gastvrouw gaf ons nog een rondleiding in het hotel maar wie er vroeg of laat niet verloren loopt, is er volgens mij nog niet geweest.

Het weerbulletin voor de volgende dagen was alvast eenvoudiger. Mooi weer voor maandag 8 september en dus werd de rit voor deze dag nog uitgetekend: een 105-tal kilometer met 4 cols (passen) boven de 2000 meter. Een "opwarmertje" voor Eddy, Luc & Raf, een "once in a lifetime" voor mijzelf maar letterlijk en figuurlijk iets te hoog gegrepen voor Johnny. Er moest dus voor hem nog een "overlevingsstrategie" uitgedokterd te worden.
Ik probeerde mij zulk een situatie voor mijzelf in te beelden en had dan ook al snel "Waisenbier" (zie Weizenbier) op de drankkaart gevonden. Johnny ging uiteindelijk voor de "Vino Rosso". Mijn kompaan een beetje kennende, had ik hem nog meegegeven dat ik ooit eens gehoord had dat de meervoudsvormen in het Italiaans meestal op een "i" eindigen : "1 tornanto, 2 tornanti" ... moeilijk kan dat Italiaans toch niet zijn.

De volgende dagen zag ik echter meermaals "Vini Rossi" op onze zelfgeschreven drankbestellingen verschijnen. Ergens is er iets misgelopen, tenzij Rossi na zijn succesvolle voetballoopbaan dan toch iets in de wijnindustrie begonnen is ...

Op naar de volgende ochtend...