Valdidentro 2014

• Terug naar intro
  
                                                    
• Dag 1:
  Maandag 8 september
• Dag 2:
  Dinsdag 9 september
• Dag 3:
  Woensdag 10 september
• Dag 4:
  Donderdag 11 september
• Dag 5:
  Vrijdag 12 september
• Dag 6:
  Zaterdag 13 september
• Epiloog
  Zondag 14 september

Dag 6: zaterdag 13 september


Traject............ : Semogo - Bormio 2000 - Semogo
Afstand............ : 48,56 Km
Gemiddelde snelheid : 14,5 km/h
Hoogtemeters....... : zie Strava (-25%)
Deelnemers......... : Wim, Johnny, Herman, Ronny, Gere, Eggie & Danny

Zaterdag 13 september, onze laatste fietstrip in de Stelvio regio, anno 2014!
De meesten onder ons zijn de drukke 301-baan richting Bormio reeds grondig beu en we zullen dan ook zo lang mogelijk het fietspad langs de rivier "Viola" richting Bormio trachten te volgen.

Dit lukt ons perfect tot in het gehucht "Sughet" (Valdidentro-vallei) maar dan komen we plots op de baan naar Santa Lucia (Oga) terecht. Opnieuw klimmen geblazen. Eggie doet zijn nieuwe bijnaam "Schnelle Pedalen" alle eer aan en ziet dan ook halfweg de beklimming als eerste opnieuw een fietspad opduiken en neemt ook hier resoluut de leiding. We lijken dan ook richting Bormio centrum te duiken maar blijkbaar is niet elk fietspad een echt "fietspad".

Na enkele scherpe bochten loopt dit pad immers opnieuw stevig bergop en als we na enkele honderden meters een eerste "schietkraam" passeren, beseffen we dat we op een biathlon circuit zijn terecht gekomen. Even later komen we te weten dat dit het trainingscircuit voor de Italiaanse Olympiërs is. Aangezien we voor zulk parcours niet over de juiste talenten beschikken, proberen we dan ook zo snel mogelijk dit "doolhof" te verlaten. Eerst moeten we nog een aantal knikjes verteren, tot groot jolijt van Eggie. Ikzelf heb destijds de uitzendingen van "Regi's world" wel gemist, maar zo een dagje figureren in "Eggie's world", daar wordt een mens ook best vrolijk van...

Uiteindelijk komen we dan toch, via Sancta Lucia, in Bormio aan de voet van de klim "Bormio 2000" terecht. Gelukkig toeval, net op dit weekend (zaterdag 13 & zondag 14) wordt op de top een "downhill-race" georganiseerd, aankomst in ski-station Bormio 2000. De beklimming ging zo snel dat ik er verder niets over te vertellen heb. Boven wachtte trouwens een stralende zon en enkele Italiaanse schonen. Die hadden niet direct oog voor ons of konden dit alleszins goed verbergen. En wij waren tenslotte naar boven gefietst om deze sporttak eens in levende lijve te aanschouwen.

Ondertussen had ook Herman de mogelijke concurrenten voor de "downhill-race" (bij wijze van spreken) "gewikt en gewogen" en hij besloot om er vol voor te gaan. Zonder blikken of blozen nestelde hij zich tussen de andere deelnemers (zie foto). Indien alleen de zwaartekracht een beslissende factor zou zijn in deze discipline, dan had hij ongetwijfeld een sterke chrono kunnen klokken. Helaas is er ook enige souplesse vereist en die had bij hem de beklimming niet overleefd.

Overigens moesten we ons terug richting hotel spoeden. Daar zou Sarah (omwille van privacy redenen geen foto beschikbaar) ons immers van drank & chips bedienen. Wat het hotel betreft, een welverdiende "5 bedjes". En als we dan toch een minpuntje moeten verzinnen: na 6 dagen gezouten chips bij onze eerste pintjes, volgt al snel de gewenning ... er had gerust ook chips met paprika mogen bij zijn ...

- Danny -