7 - 14 september 2014: Valdidentro (Italiaanse Alpen - voet van Stelvio)
| Bekijk ook het fotoboek van onze Italiaanse Alpen-reis | ||
|
Valdidentro 2014
door Danny
|
|
|
|
Dag 3: woensdag 10 september
Woensdagmorgen 10 september, verdeeldheid alom! Maar laat dit nu net ook één van onze sterke troeven zijn. Zo kan iedereen zich op zijn manier naar best vermogen voorbereiden op "D-day": donderdag 11-09-2014 beklimming van de Stelvio. Nog een "9/11" voor ons collectief geheugen ... Maar eerst de woensdag dus nog. In de loop van de nacht zijn Filip (Eggie), Jokke en Koen toegekomen. Koen wil zijn korte verblijf optimaal benutten en zal samen met Johan en Ronny onze tocht van maandag kopiëren, allicht zullen zij het middagmaal wel op een andere plaats nuttigen. Eggie en Jokke starten hun rit pas in de namiddag, reisdoel Livigno! Raf en Luc nemen Geert op sleeptouw voor een "ritje" naar Bormio 2000 en in de namiddag eventueel nog de beklimming naar Torre di Fraele (Lago di Cancano). Al de anderen zullen, onder leiding van Johnny, onmiddellijk naar "Torre di Fraele" fietsen, hij had die rit maandag immers reeds verkend. Herman en ikzelf krijgen een vrijgeleide en we bereiken samen de top. Eddy oefent tijdens de beklimming duchtig in het nemen van "selfies", Johnny praat Wim naar boven. Voor wie ooit in deze regio zou logeren, deze beklimming is absoluut de moeite waard. Het lijkt wel of iemand deze berg gebruikt heeft om zijn doctoraats-thesis over "haarspeldbochten" te verdedigen. Met hoogste onderscheiding geslaagd zou ik zeggen. De in de wielerwereld beroemde "21 virages de L'Alpe d'Huez" kunnen de concurrentie met deze "21 tornanti" niet aan. Voor wie twijfelt aan mijn mening, lees maar eens na op deze site 
Blijkbaar zijn wij niet de enigen die graag in zulk een decor vertoeven:
Herman en ik waren nog maar net boven of mondjesmaat bereiken enkele stevig afgetrainde "skeelerers" de top.
Eddy had zich een tijdje in het spoor van de snelste onder hen genesteld en volgens hem klom deze hier tegen +/- 14 km/h naar boven.
Nog tijd voor enkele foto's en dan fietsen wij over een onverharde weg nog enkele kilometers verder tot aan het Lago di Cancano, wederom een hoog gelegen stuwmeer met prachtig smaragdgroen water. Stilaan tijd om de inwendige mens te versterken maar in de aldaar gelegen berghut is er maar een schraal menu-aanbod. Wat dat betreft liggen de eisen van mijn fietsgezellen dan wel weer hoog. Tijd om terug naar het hotel te keren, daar zoekt men omstreeks 17:00h immers vrijwilligers om de eerste oven-gebakken pizza "te testen". En laat ons nu net goede vrijwilligers zijn ... en bovendien goede testers ! Na deze enkele dagen in Italië is de Johnny zijn kennis van het Italiaans er blijkbaar met rasse schreden op vooruit gegaan. Hij onderhandelt steeds meer met onze garçon Francesco, een Cancellara "look-a-like". Nieuwe handelsakkoorden wat betreft prijs en quota van de rode wijn lijken in de maak. Toch nog iemand die goed heeft opgelet tijdens de lessen economie.... Op naar de volgende ochtend ... - Danny - |
||
| Lees je graag verder, lees dan ook het verslag van de 4de dag | ||